- Szczegóły
-
Kategoria: Osadnicy
-
Opublikowano: czwartek, 17, luty 2011 20:47
-
Odsłony: 3742
Wielu spośród osadników w Sienkiewiczach walczyło w szeregach Armii Hallera.
Mój dziadek Piksa, podobnie jak wielu innych, zgłosił się na ochotnika do nowoformowanych jednostek we Włoszech. Stamtąd przetransportowano żołnierzy do Francji na doposażenie i wyszkolenie, a następnie w 1919 do Polski.
Nie znam szczegółów. ale wielce prawdopodobne, że podobnie jak ppr Abstorski służył w 12 Pułku Artylerii Polowej zwanej później Kresową, który w latach wojny polsko-bolszerwickiej był podległy 12-tej Dywizji Piechoty dowodzonej w tym czasie przez generała Mariana Żegoty-Januszajtisa.
Historia pułku jest dostępna w publikacji sprzed II WŚ
Wilekopolskiej Biblioteki cyfrowej ; http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=31545&from=&dirids=1&tab=1&lp=1&QI=5DD13A6E6E47468AFCFAFAF8F9E4573C-73
- Szczegóły
-
Kategoria: Osadnicy
-
Opublikowano: czwartek, 17, luty 2011 17:35
-
Odsłony: 1369
Dzisiaj wysałłem list do mojego Stryjka do Wielkiej Brytanii, gdzie pozostał po rozwiązaniu Polskich Sił na Zachodzie.
Do przesyłki załączyłem kolejny film historyczny zrealizowany w Polsce (ulubiona tematyka) i napisałem kilka zdań namawiając go do zwrócenia uwagi najbliższym z młodszego pokolenia na naszą witrynę i forum.
Zdaję sobie sprawę, że bez pomocy tych najmłodszych bylli osadnicy sami nie zasiądą do komputerów i nie podzielą się swoimi wspomnieniami , co byłoby niewątpliwie stratą niemożliwą do oszacowania.
Stąd moja prośba o zwrócenie uwagi nie tylko na zacnych antenatów, ale i na starszych sąsiadów, którym trzeba ułatwić ten dostęp, a czasem po prostu przejąć funkcje informacyjne bo spora część z nich nie będzie chciała sama zaglądać w monitor komputera.
Jeżeli to możliwe to prosimy o wykonywanie skanów rodzinnych fotografii (proszę nie zapominać o opisach), których niewiele pozostało po latach tułaczki i czasem może tez warto uruchomić kamerę i porozmawiać utrwalając z pozoru rzeczy błache, ale bezcenne dla przyszłości (łatwiej filmować niż notować).
Świadków życia w Sienkiewiczach i niezwyczajnych ich losów w kolejnych latach po 10.02.1940 jest coraz mniej. A chyba dobrze by jeszcze coś więcej zostało do opowiadania dla nowych pokoleń, nieprawdaż?
Jeżeli ktoś chciałby publikować tekst lub zdjęcie, albo nagrania, a nie wie jak to zrobić prosimy o kontakt ze mną lub Panem Adamem.
